مشکلات احتمالی زندگی در خارج از کشور

مشکلاتی که ممکن است برای یک ایرانی در حال تحصیل یا مهاجر در خارج از کشور پیش بیاید؟

در کل هر مشکلی بستگی به کشور و قوانین آن کشور دارد که شما میخواهید در آن زندگی کنید.

ولی همیشه بخاطر خارجی بودنتون ممکن است مشکلاتی پیش بیاید.

1)عدم تسلط به زبان:

 اولین و بزرگترین مشکل که میتواند از شروع پرواز (ارتباط بر قرار نکردن با مهماندار پرواز) و یا بازرسی پاسپورت شروع بشود. از عواقب آن که هم می تواند مالی و زمانی باشه. به طور مثال اگر نتوانید قرار داد اجاره خانه را به صورت کامل مطالعه کنید و تمامی بند های آن را متوجه بشید ممکن است برای فسخ قرار داد ضرر های جدی مالی بدهید و یا در یک پروسه اداری بخاطر نفهمیدن مراحل اداری روز ها سرگردان بشید. پس حتما اول زبان محاطره ای را مسلط بشید.

2)مشکلات مربوط به پیدا کردن کار:

 بسیاری از کشورها قوانین سختگیرانه ای در مورد استخدام دارند. این موضوع درر اروپا بیشتر دیده می شود. نرخ پایین بیکاری در یک کشور شما را گول نزند. در اکثر کشور های اروپایی تا وقتی یک هموطن برای اون کار در کشور وجود دارد به یک خارجی کار نمی دهند.

3)مشکلات تحصیلی:

 اگر در حال ادامه تحصیل هستید به احتمال زیاد با تغییر کشور برخواهید گشت و اقامت میگیرید. پس حتما باید تمامی قوانین -ضوابط-تاریخ-فرهنگ-هنر و . . . اون کشور رو یاد بگیرید.

4)مشکلات قضایی:

 شما بدلیل خارجی بودن باید خیلی بیشتر از دیگران مراقب رفتارتان باشید. از یک دعوای لفظی ساده تا بحث های جدی ممکن است برای شما پرونده قضایی تشکیل بدهد و باعث دیپورت شدن یا رد شدن درخواست اقامت شما بشود.

5)مشکلات اجتماعی و ارتباطی:

ممکن است تا مدتی رفتارهای عادی مردم به نظرتون عجیب بیاد که حتی ممکنه یه احوالپرسی ساده یه نفرو اشتباه برداشت کنین و کلا ازش فاصله بگیرین!  این مورد بیشتر در خانم ها صدق می کند. به طور مثال اگر کسی به شما پیشنهاد می دهد که نهار را باهم بخورید پیشنهادش فقط غذا خوردن و دوستی ساده است و نه چیز دیگری. و یا اگر کسی  جزوه هایش را در اختیارتان نگذاشت به معنی برخورد بد یا بد رفتاری با شما نیست , فقط نمیخواهد چیزی را با کسی شریک بشود.(این موضوع بیشتر در اروپا صادق است)

6)مشکلات روحی:

 مسائل مربوط به دلتنگی و افسردگی ناشی از دوری خانواده و دوستان از یک طرف و در خارج از کشور شما رو به خاطر شخصیت و منشی که دارید میسنجند و نه ظاهرتان. به خصوص خانم هایی که طرفدار هایی زیادی در کشور خودشان داشتند و وقتی به خارج از کشور می رسند از شدت کم توجهی دچار کمبود اعتماد به نفس می شوند.

7)صحبت های اطرافیان و آشنایان:

 معمولا در سال اولی که شما در خارج از کشور ساکن می شوید دغدغه های زیادی مثل هزینه ها – خانه – همخونه – خورد و خوراک – درس – کار – زبان – امنیت و تنهایی – پروسه ویزا و اقامت و هزاران فکر و خیال و مشکلات دیگر در ذهن دارید. با این حال بسیاری از جملات زیر را بار ها از آشنایان خواهید شنید که ممکن است شما روو آزرده خاطر کند. مثل :

– خوش میگذره دیگه

(احتمالا شما در روز های اول از تنهایی احساس غریبی می کنید)

– دیگه سراغ مارو نمیگیری.

 (مطمئنا حتی برای خودتون هم وقت ندارید)

– منم میخوام بیام اونجا , تو چطوری رفتی ؟

(شما یک سال تمام پوستتان کنده شد کلاس زبان رفتید و هزینه کردید و . . . , این سوال رو اکثرا از شما می پرسن و شما شروع می کنید کل پروسه رو توضیح میدید و هیچ کدوم از افرادی که این سوال رو از شما می پرسن حتی به فکر زندگی در خارج از کشور هم نیستن پیشنهاد می کنم زیاد برای توضیح دادن این موضوع وقت نگذارید)

– با خانواده میایم پیش تو برای مسافرت:

این دسته از دوستان به این فکر می کنن که شما هتل باز کردید.

شما در بدو ورود حداقل امکانات زندگی را در اختیار دارید و بدون هیچ وسیله اضافی برای پذیرایی حتی یک نفر. البته هزینه های آب برق گاز و خورد و خوراک که اضافه می شود به کنار.

و حتی اگر همخونه هم داشته باشید خودش مسئله بزرگتری خواهد شد.

پیشنهاد می شود به جز اقوام درجه یک و دوستان صمیمی تا چند سال اول که جا بیوفتید زیاد مهمان دعوت نکنید. و یا اگر آشنای نزدیکی در خارج از کشور دارید شرایطش رو درک کنید.